Roman Paszkowski: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Roman Paszkowski''' '''(ur. 1920) – dziennikarz i sprawozdawca sportowy, koszykarz, tenisista | + | __NOTOC__ |
| − | <br/><br/> | + | {{Osoba infobox |
| + | |osoba=Roman Paszkowski | ||
| + | |grafika_osoba= | ||
| + | |grafika_opis= | ||
| + | |funkcja=dziennikarz | ||
| + | |urodziny_data=[[21 września]] [[1920]] | ||
| + | |urodziny_miejsce=Karków | ||
| + | |smierc_data= | ||
| + | |smierc_miejsce= | ||
| + | |miejsce_spoczynku= | ||
| + | |lokalizacja_grobu= | ||
| + | |lata_dzialalnosci= | ||
| + | |tytuly= | ||
| + | |narodowosc= | ||
| + | |pseudonim= | ||
| + | |lokalizacja_grobu= | ||
| + | }} | ||
| + | <br /> | ||
| + | '''Roman Paszkowski''' '''(ur. 1920)''' – dziennikarz i sprawozdawca sportowy, koszykarz, tenisista | ||
| + | <br /><br /> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
'''Roman Paszkowski''' urodził się [[21 września]] [[1920]] roku w Krakowie w rodzinie mieszczańsko-urzędniczej. Jego dziadkiem był znany architekt Teodor Talowski, autor kościoła św. Elżbiety we Lwowie. Początkowo uczęszczał do gimnazjum neoklasycznego, a potem do gimnazjum humanistycznego w Krakowie. Maturę zdał tuż przed wojną. | '''Roman Paszkowski''' urodził się [[21 września]] [[1920]] roku w Krakowie w rodzinie mieszczańsko-urzędniczej. Jego dziadkiem był znany architekt Teodor Talowski, autor kościoła św. Elżbiety we Lwowie. Początkowo uczęszczał do gimnazjum neoklasycznego, a potem do gimnazjum humanistycznego w Krakowie. Maturę zdał tuż przed wojną. | ||
| Linia 8: | Linia 27: | ||
Za sprawą radiowego sprawozdawcy sportowego Tadeusza Oszasta rozpoczął pracę w rozgłośni krakowskiej Polskiego Radia. Początkowo sprzedawał radioodbiorniki. Równocześnie trenował w sekcji siatkówki i koszykówki przy rozgłośni. Tam poznał Zdzisława Nardellego, przyszłego wybitnego reżysera radiowego. Nawiązał też kontakt ze środowiskiem dziennikarskim, m.in. tłumacząc teksty sportowe z czasopism angielskich do „Echa Dnia”. | Za sprawą radiowego sprawozdawcy sportowego Tadeusza Oszasta rozpoczął pracę w rozgłośni krakowskiej Polskiego Radia. Początkowo sprzedawał radioodbiorniki. Równocześnie trenował w sekcji siatkówki i koszykówki przy rozgłośni. Tam poznał Zdzisława Nardellego, przyszłego wybitnego reżysera radiowego. Nawiązał też kontakt ze środowiskiem dziennikarskim, m.in. tłumacząc teksty sportowe z czasopism angielskich do „Echa Dnia”. | ||
| − | W 1950 roku, na zaproszenie Zdzisława Nardellego, który został dyrektorem rozgłośni Polskiego Radia w '''Szczecinie''', przeniósł się do tego miasta i zamieszkał na [[Pogodno|Pogodnie]]. W Szczecinie został dziennikarzem w nowo utworzonej Redakcji Sportowej Polskiego Radia. Później był jej kierownikiem. Ponadto przygotowywał reportaże z terenu i z zakładów pracy, a także audycje o problematyce wiejskiej. Wspólnie ze Zdzisławem Kunstmanem realizował cykliczną audycję satyryczną ''W mikrofonowej sieci'', do której pisał scenki rodzajowe i kuplety, i w której występował. | + | W 1950 roku, na zaproszenie Zdzisława Nardellego, który został dyrektorem rozgłośni Polskiego Radia w '''[[Szczecin|Szczecinie]]''', przeniósł się do tego miasta i zamieszkał na [[Pogodno|Pogodnie]]. W [[Szczecin|Szczecinie]] został dziennikarzem w nowo utworzonej Redakcji Sportowej Polskiego Radia. Później był jej kierownikiem. Ponadto przygotowywał reportaże z terenu i z zakładów pracy, a także audycje o problematyce wiejskiej. Wspólnie ze Zdzisławem Kunstmanem realizował cykliczną audycję satyryczną ''W mikrofonowej sieci'', do której pisał scenki rodzajowe i kuplety, i w której występował. |
| − | W latach powojennych należał do najbardziej cenionych dziennikarzy i sprawozdawców sportowych Polskiego Radia | + | Od 1954 roku aż do emerytury był dziennikarzem, sprawozdawcą i komentatorem sportowym katowickiej rozgłośni radiowej. Jedynie na krótki okres związał się z oddziałem Telewizji Polskiej w Katowicach. |
| + | |||
| + | W latach powojennych należał do najbardziej cenionych dziennikarzy i sprawozdawców sportowych Polskiego Radia. Komentował wiele ważnych wydarzeń sportowych, m.in. słynny mecz w siatkówce Polska - ZSRR podczas olimpiady w Montrealu w 1976 roku. Był wychowawcą wielu pokoleń dziennikarzy i sprawozdawców sportowych, m.in. Andrzeja Zydorowicza. | ||
Jest wielokrotnym tenisowym mistrzem świata dziennikarzy. | Jest wielokrotnym tenisowym mistrzem świata dziennikarzy. | ||
Jego żoną była śpiewaczka operowa (sopran) Natalia Stokowacka (1920-1996). | Jego żoną była śpiewaczka operowa (sopran) Natalia Stokowacka (1920-1996). | ||
| − | <br/><br/> | + | <br /><br /> |
| − | + | == Bibliografia == | |
| − | + | * Roman Pyjos, Artur Pyjos, ''Pod wiślackim koszem kobiet i mężczyzn 1928-2006'', GIT, Kraków 2006 | |
| − | * Roman Pyjos, Artur Pyjos, ''Pod wiślackim koszem kobiet i mężczyzn 1928-2006'', | ||
| − | |||
| − | |||
| + | {{AutorP|[[User:Andriusza|Andrzej Androchowicz]]}} | ||
{{DEFAULTSORT:Paszkowski, Roman}} | {{DEFAULTSORT:Paszkowski, Roman}} | ||
| − | |||
[[Kategoria:Ludzie kultury]] | [[Kategoria:Ludzie kultury]] | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z radiem]] | [[Kategoria:Ludzie związani z radiem]] | ||
| Linia 34: | Linia 52: | ||
[[Kategoria:Tenisiści]] | [[Kategoria:Tenisiści]] | ||
[[Kategoria:Koszykarze]] | [[Kategoria:Koszykarze]] | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Pomeranica]] |
| + | [[Kategoria:Szczecin]] | ||
| + | [[Kategoria:Pomeranica - Biografie]] | ||
| + | [[Kategoria:Pomeranica - Dziennikarze]] | ||
| + | [[Kategoria:Pomeranica - Radio]] | ||
| + | [[Kategoria:Pomeranica - Sport]] | ||
| + | [[Kategoria:Pomeranica FB 2015]] | ||
Aktualna wersja na dzień 22:17, 30 wrz 2017
| Roman Paszkowski | |||
| dziennikarz | |||
|
| |||
| Data urodzenia | 21 września 1920 | ||
| Miejsce urodzenia | Karków | ||
Roman Paszkowski (ur. 1920) – dziennikarz i sprawozdawca sportowy, koszykarz, tenisista
Życiorys
Roman Paszkowski urodził się 21 września 1920 roku w Krakowie w rodzinie mieszczańsko-urzędniczej. Jego dziadkiem był znany architekt Teodor Talowski, autor kościoła św. Elżbiety we Lwowie. Początkowo uczęszczał do gimnazjum neoklasycznego, a potem do gimnazjum humanistycznego w Krakowie. Maturę zdał tuż przed wojną.
W czasie okupacji pracował kolejno jako pomocnik inżyniera, elektromechanik i samodzielny elektrotechnik w niemieckich warsztatach samochodowych. Po wojnie nadal pracował w warsztacie, jednocześnie zapisał się na studia anglistyczne. Był wychowankiem Cracovii, której barwy reprezentował do 1946 roku. Jako student trenował w AZS. W sezonie 1949/1950 był koszykarzem Wisły. Znany ze świetnego wyszkolenia technicznego, został powołany do kadry na wyjazd do Budapesztu, ale w ostatniej chwili ze względu na stan zdrowia nie uczestniczył w meczach.
Za sprawą radiowego sprawozdawcy sportowego Tadeusza Oszasta rozpoczął pracę w rozgłośni krakowskiej Polskiego Radia. Początkowo sprzedawał radioodbiorniki. Równocześnie trenował w sekcji siatkówki i koszykówki przy rozgłośni. Tam poznał Zdzisława Nardellego, przyszłego wybitnego reżysera radiowego. Nawiązał też kontakt ze środowiskiem dziennikarskim, m.in. tłumacząc teksty sportowe z czasopism angielskich do „Echa Dnia”.
W 1950 roku, na zaproszenie Zdzisława Nardellego, który został dyrektorem rozgłośni Polskiego Radia w Szczecinie, przeniósł się do tego miasta i zamieszkał na Pogodnie. W Szczecinie został dziennikarzem w nowo utworzonej Redakcji Sportowej Polskiego Radia. Później był jej kierownikiem. Ponadto przygotowywał reportaże z terenu i z zakładów pracy, a także audycje o problematyce wiejskiej. Wspólnie ze Zdzisławem Kunstmanem realizował cykliczną audycję satyryczną W mikrofonowej sieci, do której pisał scenki rodzajowe i kuplety, i w której występował.
Od 1954 roku aż do emerytury był dziennikarzem, sprawozdawcą i komentatorem sportowym katowickiej rozgłośni radiowej. Jedynie na krótki okres związał się z oddziałem Telewizji Polskiej w Katowicach.
W latach powojennych należał do najbardziej cenionych dziennikarzy i sprawozdawców sportowych Polskiego Radia. Komentował wiele ważnych wydarzeń sportowych, m.in. słynny mecz w siatkówce Polska - ZSRR podczas olimpiady w Montrealu w 1976 roku. Był wychowawcą wielu pokoleń dziennikarzy i sprawozdawców sportowych, m.in. Andrzeja Zydorowicza.
Jest wielokrotnym tenisowym mistrzem świata dziennikarzy.
Jego żoną była śpiewaczka operowa (sopran) Natalia Stokowacka (1920-1996).
Bibliografia
- Roman Pyjos, Artur Pyjos, Pod wiślackim koszem kobiet i mężczyzn 1928-2006, GIT, Kraków 2006
