Anna Lenartowicz
| Anna Lenartowicz | |||
| aktorka | |||
| |||
| Data urodzenia | 28 lipca 1954 | ||
| Miejsce urodzenia | Bielsko-Biała | ||
| Data śmierci | 20 sierpnia 2019 | ||
| Miejsce śmierci | Warszawa | ||
Anna Lenartowicz (1954-2019) – aktorka, scenarzystka, reżyser i producentka teatralna
Życiorys
Anna Lenartowicz (także Anna Lenartowicz-Stępkowska) urodziła się 28 lipca 1954 roku w Bielsku-Białej. W 1972 roku podjęła studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Aktorstwa uczyła się pod kierunkiem m.in. Aleksandry Śląskiej, Tadeusza Łomnickiego, Kazimierza Rudzkiego, Ignacego Gogolewskiego i Wojciecha Siemiona. Na roku studiowała m.in. z Joanną Sienkiewicz, Dorotą Stalińską, Krzysztofem Kołbasiukiem, Wojciechem Machnickim, Markiem Obertynem, Grzegorzem Wonsem, Wojciechem Wysockim i Adamem Ferencym. Dyplom magistra sztuki – rola Żony w Liście Aleksandra Fredry w reż. Czesława Wołłejki – uzyskała w 1976 roku.
W sez. 1976/77 związana była z Teatrem im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Tu zadebiutowała rolą Lizy Bołkońskiej w Wojnie i pokoju Lwa Tołstoja. zagrała także Oliwie w Wieczorze Trzech Króli Williama Shakespeare'a i Ewę w Adamie i Ewie Rudiego Strahla.
W latach 1977-1982 była aktorką Teatru Polskiego w Szczecinie. Za rolę Lidki w Daczy Ireneusza Iredyńskiego w reżyserii Wandy Laskowskiej została wyróżniona Bursztynowym Pierścieniem, prestiżową nagrodą przyznawaną najlepszym aktorom przez szczecińską publiczność.
Od 1982 roku występowała w Teatrze Rozmaitości w Warszawie. Zagrała m.in. Damę i Ksieni w Termopilach polskich Tadeusza Micińskiego, tytułową rolę w Królowej Śniegu Hansa Christiana Andersena, Kobietę Wytworną w Na czworakach Tadeusza Różewicza. Współpracowała także z Teatrem Północnym i Nowym w Warszawie oraz Teatrem Maya w Poznaniu.
Była scenarzystką, reżyserką i producentką przedstawień dla dorosłych, a także spektakli edukacyjnych dla dzieci, w których przybliżała klasykę polskiej literatury, m.in. poezję Jana Kochanowskiego, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Stanisława Wyspiańskiego, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Juliana Tuwima, Władysława Broniewskiego i Wisławy Szymborskiej. Współpracowała z Grupą Teatralną Diecezjalnego Ośrodka Duszpasterstwa Akademickiego ARKA w Warszawie, z którą w 2007 roku wystawiła spektakl Nasza Pani z Guadalupe według własnego pomysłu. Była autorką scenariusza i jedną z wykonawczyń formy teatralnej Podkowiński - Chrzęsne - impresja, poświęconej twórczości wybitnego malarza, Władysława Podkowińskiego (2016). Z aktorami Teatru Podaj Dalej przygotowała spektakl poświęcony marszałkowi Piłsudskiemu Kochając Marszałka (2018). W 2019 roku planowała wystawienie w Złotowie sztuki Mister Enigma.
Grała również w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych. Na ekranie zadebiutowała w 1983 roku w filmie Soból i panna Huberta Drapelli. Ponadto wystąpiła w Sarze (1997), Po (2002), Czterech nocach z Anną (2008) i Arizonie w mojej głowie (2014). Dużą popularność przyniosły jej role w serialach telewizyjnych, m.in. w Rzece kłamstwa (1987), Domu (1996), Bożej podszewce (1997), Plebanii (2002, 2004, 2009, 2010), Na dobre i na złe (2002), Kryminalnych (2004), Na Wspólnej (2005), Aniele Stróżu (2005), Królach śródmieścia (2006-2007), M jak miłość (2009).
Zamężna z aktorem Karolem Stępkowskim, z którym miała dwie córki, Kaję i Marię.
Zmarła nagle 20 sierpnia 2019 w Warszawie. Została pochowana 24 sierpnia na cmentarzu przy ul. Francuskiej 26 w Katowicach.
Teatr
| Tytuł sztuki | Autor | Reżyseria | Rodzaj twórczości | Postać | Teatr | Data premiery |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Książę Niezłomny | Juliusz Słowacki | Bohdan Cybulski | obsada aktorska | Feniksana | Teatr Polski | 27 lipca 1977 |
| Przedstawienie „Hamleta” we wsi Głucha Dolna | Ivo Brešan | Bohdan Cybulski | obsada aktorska | Andzia | Teatr „13 Muz” | 14 listopada 1977 |
| Pan Tadeusz | Adam Mickiewicz | Janusz Bukowski | obsada aktorska | Zosia | Teatr Polski | 4 lutego 1978 |
| Wiśniowy sad | Antoni Czechow | Janusz Bukowski | obsada aktorska | Duniasza | Teatr Polski | 21 października 1978 |
| Dwór nad Narwią | Jarosław Marek Rymkiewicz | Janusz Bukowski | obsada aktorska | Basia | Teatr Polski | 19 maja 1979 |
| Dacza | Ireneusz Iredyński | Wanda Laskowska | obsada aktorska | Lidka | Teatr Polski | 28 czerwca 1979 |
| Fantazy, czyli Nowa Dejanira | Juliusz Słowacki | Janusz Bukowski | obsada aktorska | Dianna | Teatr Polski | 8 grudnia 1979 |
| Biorę z tobą ślub | Jadwiga Wilanowska | Janusz Bukowski | obsada aktorska | Ania | Teatr Polski (Sala Prób) | 27 maja 1980 |
| Wieczór poetycki | Czesław Miłosz | Janusz Bukowski | obsada aktorska | Teatr Polski | 21 października 1980 | |
| Lilla Weneda | Juliusz Słowacki | Janusz Bukowski | obsada aktorska | Roza Weneda | Teatr Polski | 13 grudnia 1980 |
| Odprawa posłów greckich | Jan Kochanowski | Bernard Ford Hanaoka | obsada aktorska | Helena | Teatr Polski | 6 marca 1981 |
| Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca | Aleksander Fredro | Andrzej Zaorski | obsada aktorska | Aniela | Teatr Polski | 9 kwietnia 1981 |
| Zemsta | Aleksander Fredro | Andrzej Rozhin | obsada aktorska | Klara | Teatr Polski (Sala Prób) | 5 czerwca 1982 |
Na scenie
Anna Lenartowicz (Zosia) i Andrzej Oryl (Tadeusz) w Panu Tadeuszu (1978)
Anna Lenartowicz (Basia) i Andrzej Oryl (Tadzio) w Dworze nad Narwią (1979) - fot. Zbigniew Ryngwelski
Krystyna Demska (Podstolina) i Anna Lenartowicz (Klara) w Zemście (1982) - fot. Jacek Fijałkowski
Radio
| Tytuł słuchowiska | Autor | Reżyseria (adaptacja radiowa) | Forma twórczości | Data pierwszej emisji |
|---|---|---|---|---|
| Czardasz w jednym bucie | Tadeusz Klimowski | Sylwester Woroniecki | obsada aktorska | 20 stycznia 1980 |
Nagrody i wyróżnienia
- 1980 – Bursztynowy Pierścień za rolę Lidki w Daczy Ireneusza Iredyńskiego w reż. Wandy Laskowskiej (Teatr Polski)
- 1980 – Nagroda Artystyczna Młodych przyznana przez redakcję „Głosu Szczecińskiego” za role zagrane w Teatrze Polskim w Szczecinie
O Annie Lenartowicz
- (...) Dużo uznania należy się zwłaszcza dwóm najmłodszym aktorkom: Mirosławie Nyckowskiej w roli Ani i Annie Lenartowicz w roli pokojówki Duniaszy. (...) Anna Lenartowicz tworzy postać głupiej, kochliwej Duniaszy, dziewczyny wiejskiej przekształconej w „delikatną” pokojówkę. Ta Duniasza jest niewymownie śmieszna, kiedy doznaje zawrotu głowy na każdy komplement pod jej adresem, kiedy w czasie schadzki w polu wodzi rozkochanymi oczami po kanalii, jakim jest z natury pokojowiec Jaszka, ale właśnie dlatego jej głupota nie tylko budzi śmiech, lecz współczucie. Śmieszna Duniasza-Lenartowicz jest głupia, ale i bezbronna. Sama nikogo nie skrzywdzi, ale z pewnością nie spotka ją w życiu nic dobrego. (Z. Wrzos, A życie przemija, „Głos Szczeciński” 1978 nr 250, s. 4)
Źródła
- Materiały ze zbiorów Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie
- Strona internetowa PWSFTViT w Łodzi
