Halina Nowacka-Durnaś
| Halina Nowacka-Durnaś | |||
| pianistka, pedagog | |||
| |||
| Data urodzenia | 31 października 1909 | ||
| Miejsce urodzenia | Poznań | ||
| Data śmierci | 28 września 2005 | ||
| Miejsce śmierci | Szczecin | ||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Centralny w Szczecinie (Kw. 107D, Rz. 16, nr 19) | ||
| Lokalizacja grobu | zobacz na mapie | ||
| Narodowość | polska | ||
Halina Nowacka-Durnaś (1909-2005) - polska pianistka i pedagog, dyrektor pierwszej szkoły muzycznej w powojennym Szczecinie, wieloletnia zasłużona nauczycielka muzyki, organizatorka życia koncertowego.
Życiorys
Przyszła na świat 31 października 1909 roku w Poznaniu. Jej rodzicami byli Ludwik Nowacki i Bronisława, z domu Czyżewska. Dzieciństwo spędziła w Zakrzewie (pow. gnieźnieński). W 1918 przeniosła się wraz z rodziną do Poznania, gdzie zaczęła pobierać prywatnie lekcje gry na fortepianie. Rodzina Nowackich kolejno mieszkała jeszcze w Gdańsku, Janowcu Wielkopolskim i Bydgoszczy.[1] W 1927 roku Halina wstąpiła do Miejskiego Konserwatorium Muzycznego w Bydgoszczy.[2] W 1936 roku zamieszkała ponownie w Poznaniu.[3] Dokonywała nagrań dla radia w Bydgoszczy, Toruniu i Poznaniu oraz brała udział w szkolnych koncertach.[4] W 1940 roku została przesiedlona do Janowca nad Wisłą. Dwa lata później wyszła za mąż za lekarza weterynarii i swojego ucznia Stanisława Durnasia. Po tragicznej śmierci męża, rozstrzelanego w 1944 roku za udział w Ruchu Oporu AK wraz z synem Markiem oraz rodzicami przeniosła się do Karczmisk. Wkrótce przeprowadziła się jednak do Lublina, gdzie podjęła pracę w Państwowym Instytucie Muzycznym im. Stanisława Moniuszki jako nauczyciel fortepianu. Następnie – niecały rok później – wyjechała do Szczecina.[5] Od 1 października 1945 roku pracowała jako nauczyciel muzyki i śpiewu w Liceum Ogólnokształcącym nr 1. W styczniu 1946 uzyskała koncesję Ministra Kultury i Sztuki na otwarcie szkoły muzycznej i nominację na jej dyrektora. W listopadzie tego roku otrzymała też nominację na dyrektora Biura Koncertowego.[6] Dzięki staraniom Haliny Nowackiej-Durnasiowej, która m.in. na potrzeby początkowych miesięcy zajęć użyczyła swojego prywatnego mieszkania przy Alei Piastów 72[7] pierwsza w powojennym Szczecinie placówka kształcenia muzycznego rozpoczęła działalność 1 lutego 1946 roku. Była to prywatna Niższa i Średnia Szkoła Muzyczna, od 1 stycznia 1950 roku upaństwowiona i przekształcona w Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia im. Karola Szymanowskiego.[8] Jej zawodowa działalność odznaczała się nie tylko wysublimowanym talentem muzycznym. Wykazywała wielką energię i zmysł organizacyjny także jako organizator życia koncertowego i popularyzator kultury w powojennym Szczecinie. Przez uczniów zapamiętana została jako doskonały pedagog, przyjaciel, taktowny i dobry człowiek.[9] Otrzymała Krzyż Kawalerski a w 1991 roku została również wyróżniona tytułem honorowym Zasłużonego Nauczyciela Rzeczpospolitej Polskiej. Z okazji 50-lecia pracy nad rozwojem szczecińskiej pianistyki wpisano ją do „Księgi Zasłużonych dla Pomorza Zachodniego”.[10]
Zmarła 28 września 2005 roku. Pochowana została 3 października 2005 roku na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.[11] Obszerniejsze studium jej działalności pedagogicznej stanowi praca magisterska Piotra Woźniaka.[12]
Przypisy
- ↑ Zespół Szkół Muzycznych im. Feliksa Nowowiejskiego w Szczecinie[online]. [Przeglądany 6 września 2013].
- ↑ Prandecka, Danuta. Encyklopedia Szczecina. Red. T. Białecki. T. 1 (A-O). Szczecin, 1999, s. 214.
- ↑ Zespół Szkół Muzycznych im. Feliksa Nowowiejskiego w Szczecinie[online]. [Przeglądany 6 września 2013].
- ↑ Prandecka, Danuta. Encyklopedia Szczecina. Red. T. Białecki. T. 1 (A-O). Szczecin, 1999, s. 214.
- ↑ Zespół Szkół Muzycznych im. Feliksa Nowowiejskiego w Szczecinie[online]. [Przeglądany 6 września 2013].
- ↑ Prandecka, Danuta. Encyklopedia Szczecina. Red. T. Białecki. T. 1 (A-O). Szczecin, 1999, s. 214.
- ↑ Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Tadeusza Szeligowskiego w Szczecinie [online]. [Przeglądany 17 września 2013].
- ↑ Szczeciński Informator Edukacyjny [online]. [Przeglądany 17 września 2013].
- ↑ Zespół Szkół Muzycznych im. Feliksa Nowowiejskiego w Szczecinie[online]. [Przeglądany 6 września 2013].
- ↑ Prandecka, Danuta. Encyklopedia Szczecina. Red. T. Białecki. T. 1 (A-O). Szczecin, 1999, s. 214.
- ↑ LEW. Zmarła Halina Nowacka-Durnaś. „Gazeta Wyborcza” 2005, nr 228 dod. Szczecin, s. 4.
- ↑ Woźniak, Piotr. Działalność pedagogiczna Haliny Nowackiej-Durnasiowej w powojennym Szczecinie. Praca magisterska napisana pod kier. dr Małgorzaty Wozaczyńskiej na Akademii im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu. Filia w Szczecinie. Szczecin, 1994.
