Roman Czejarek
| Roman Czejarek | |||
| dziennikarz, publicysta | |||
| |||
| Data urodzenia | 20 czerwca 1966 | ||
| Miejsce urodzenia | Szczecin | ||
| Narodowość | polska | ||
Roman Czejarek (ur. 20 czerwca 1966 r. w Szczecin) – polski dziennikarz, prezenter, publicysta i autor humorystycznych opowiadań. Autor sukcesu „Lata z Radiem”. Z wykształcenia inżynier elektryk.
Zorganizował kilkaset festynów i koncertów, wymyślił wiele konkursów (m.in. na najdłuższego jamnika, kota o najdłuższych wąsach czy najbardziej łaciatą krowę). Opracował i doprowadził do wydania serii płyt i kaset z przebojami „Lata z Radiem”, które zdobyły status złotych, platynowych i multiplatynowych płyt.
Stały współpracownik radiowej Trójki, Bis-u oraz Rozgłośni Harcerskiej. W Programie drugim Telewizji Polskiej prowadzi teleturniej Gilotyna jest też jednym z prowadzących porannego programu Pytanie na śniadanie.
Prywatnie miłośnik dalekich podróży, akwarysta, zbieracz pocztówek ze Szczecina, książek o fortyfikacjach z początku XX wieku i płyt analogowych (jego kolekcja liczy kilka tysięcy krążków).
W 2010 roku wyróżniony honorowym tytułem Ambasador Szczecina przez Radę Miasta Szczecina oraz Prezydenta Szczecina Piotra Krzystka.
Spis treści
Życiorys
- od 1 lutego 2010 Polskie Radio program I, Dyrektor Redakcji Kulturalno-Naukowej, szef Lata z Radiem i Czterech pór roku
- od 5 października 2009 Telewizja Polska, TVP2, prowadzący teleturniej „Gilotyna”
- 2009 Telewizja Polska, TVP1, autor i prowadzący program „Niezwykłe podróże rzeczy i ludzi”
- 2008 oraz 2009 oficjalny uczestnik międzynarodowych wypraw Colca Condor 2008 oraz Colca Condor 2009 do Kanionu Colca w Peru
- 2007 - 1 lutego 2010 VOX FM, prowadzący poranny program „Kto rano wstaje”.
- 2007 – 2008 Super Express, autor cyklu przewodników „Polska według Czejarka” (55 odcinków)
- 2004 – 2006, i ponownie od stycznia 2010 Telewizja Polska, TVP2, dziennikarz „Pytanie na śniadanie"
- 2001 – 2003 Telewizja Polska, TVP1, dziennikarz „Nocne Rozmowy"
- 2000 – 2001 Telewizja Polska, TVP2, prowadzący teleturniej „Telemilenium"
- 1994 – 1997 najmłodszy wiceprezes zarządu Polskiego Radia SA. Korespondent Polskiego Radia ze szczytu NATO w Waszyngtonie w 1999 roku oraz z odzyskujących niepodległość republik nadbałtyckich ZSRR w 1991 roku.
- 1993 – 2002 Telewizja Polska, TVP1, dziennikarz „Kawa czy herbata"
- 1992 – 2006 szef „Lata z Radiem”. Organizator ponad 480 koncertów i festynów. Multiplatynowe, platynowe i złote płyty z przebojami lata (od 1996 do 2006 – wydano 11 różnych części).
- 1991 – 2006 Polskie Radio, dziennikarz, redakcje: „Sygnały dnia”, „Muzyka i aktualności”, „Z pierwszej ręki”, „Z kraju i ze świata”, „Lato z Radiem”, „Cztery pory roku”.
- 1985 – 1990 Polskie Radio Szczecin – rozgłośnia regionalna, dziennikarz.
- 1985 – 1990 Akademickie Radio Pomorze, dziennikarz, później z-ca red. nacz. ds. programowych.
Publikacje
- „Moje Lato z Radiem” (1998, ISBN 83-910006-0-5)
- „Wielkie gotowanie: Lato z Radiem od kuchni” (2003, ISBN 83-89221-16-0)
- „Szczecińskie czterofajkowce” (2005, ISBN 83-921866-8-0)
- „Szczecin na starych pocztówkach” (2005, ISBN 83-88742-99-X)
- „Zamki na starych pocztówkach” (2006, ISBN 83-7415-101-3, ISBN 978-83-7415-101-6)
- „Swobnica - Wildenbruch” (2007, ISBN 83-923059-3-0)
- „Szczecin i okolice na starych pocztówkach” (2007, ISBN 978-83-61253-02-0)
- „Szczecin przełomu wieków XIX/XX” (2008, ISBN 978-83-61253-31-0)
- „Polska według Czejarka” (2009, ISBN 978-83-61253-57-0)
- „Szczecin i okolice w obiektywie Maksa Dreblowa” (2009, ISBN 978-83-61805-03-8)
Nagrody
Liczne nagrody za reportaże radiowe, np.:
- 1986 „Kup Pan czaszkę” – reportaż roku.
- 1988 „Kości zostały rzucone” – reportaż roku.
- 1989 „Układanka” – nagroda specjalna Prezesa Radiokomitetu.
Autor słuchowisk radiowych (m.in. nagroda za najlepsze słuchowisko s-f w 1985 roku).
Nagrody za najlepsze akcje plenerowe i medialne, m.in. MediaTrend w 2002 roku, Srebrny medal Akademii Polskiego Sukcesu w 2003 roku, „Biały Kruk” w 2004 roku.
Główna nagroda w kategorii fotografia na VI Festiwalu Twórczości Audiowizualnej Mediatravel w 2009 roku.
Źródła
Część informacji pochodzi bezpośrednio ze strony domowej Romana Czejarka (za zgodą autora).
