Płyta Dewitza z zamku w Dobrej (powiat łobeski)
Płyta Dewitza z zamku w Dobrej | |||
| |||
Autor | Mistrz tablic erekcyjnych | ||
Lokalizacja | Muzeum Narodowe w Szczecinie, Wały Chrobrego 3, wystawa czasowa Magazyn Sztuki Dawnej, nr inw.: MNS/Szt/680 | ||
Data powstania | 1538 r. | ||
Materiał | wapień gotlandzki (?), polichromia; 72 x 128 x 12 cm | ||
Wymiary | {{{wymiary}}} |
Płyta Jobsta Dewitza z zamku w Dobrej – kamienna płyta fundacyjna z herbami kanclerza Księstwa Wołogoskiego Jobsta (Josta) Dewitza i jego żony Ottilie von Arnim z zamku w Dobrej koło Nowogardu (niem. Daber), w powiecie łobeskim, z 1538 r.
Opis
Płaskorzeźbiona płyta z dwoma herbami zwróconymi ku sobie i niewielką inskrypcją ponad nimi. Po lewej stronie herb rodu von Dewitz: na czerwonej tarczy trzy złote puchary z pokrywką (Deckelpokal), w klejnocie hełmu dwie ręce trzymające złoty puchar.
Po prawej stronie herb jego żony Ottilie von Arnim: na czerwonej tarczy dwie białe (srebrne) belki, dwa rogi w klejnocie. W klejnoty wpisany został podzielony rok powstania płyty „15 – 38”.
Inskrypcja powyżej w majuskule: IOST.VA.DEWICZE / DILIGE.VA.ARNIM. Płyta łączy elementy późnogotyckie - tarcze herbowe w typie turniejowym - z renesansowo ukształtowanymi mięsistymi labrami o charakterystycznych wolutowych zakończeniach.
Historia i znaczenie
Jobst Dewitz (Jost Dewitz) był radcą i kanclerzem księcia wołogoskiego Filipa I. Szczególnie zasłużył się we wprowadzeniu doktryny luterańskiej na Pomorzu. Osobiście uczestniczył również w wizytacji nowo powołanych ewangelickich kościołów.[1]
Płyta została ufundowana przez kanclerza i umieszczona nad portalem jego rezydencji w Dobrej (niem. Daber), w powiecie łobeskim, na pamiątkę przebudowy zamku w 1538 r.
W okresie wojny trzydziestoletniej zamek uległ częściowemu zniszczeniu. W 1808 r. został sprzedany przez Karla Ludwiga von Dewitz.[2] Płyta została przeniesiona do dworku Dewitzów w Mołdawinie [3] i umieszczona w elewacji nad jego wejściem.[4] Ze zniszczonego dworu płytę w 1970 r. - decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków - przeniesiono do Muzeum Narodowego w Szczecinie.
Rzeźbę z zamku w Dobrej wykonał artysta określany mianem Mistrza tablic erekcyjnych, który pracował na dworach współregentów Księstwa Pomorskiego - księcia Barnima IX (XI) w Szczecinie (płyta fundacyjna Barnima IX (XI) z zamku w Szczecinie, 1538) i Filipa I w Wolgast (Płyta fundacyjna Filipa I z zamku w Wolgast).[5] Stanowi wczesny przykład rzeźby o cechach renesansowych z terenu Pomorza Zachodniego. [6]
Przypisy
- ↑ Dewitz, Jobst von, w:deutsche-biographie.de [online]. [Przeglądany 30 listopada 2017].
- ↑ Zamek von Dewitzów, Dobra, w: zabytek.pl [online]. [Przeglądany 30 listopada 2017].
- ↑ Lemcke Hugo, Die Bau- und Kunstdenkmäler des Regierungsbezirks Stettin, Bd. 3, H. 10: Der Kreis Regenwalde, Stettin 1912, s. 322.
- ↑ Hamberg Federowicz Aleksandra, Zabytkowe dwory i pałace województwa zachodniopomorskiego, 2014, s. 8, w: bdz.szczecin.pl [online]. [Przeglądany 30 listopada 2017].
- ↑ Glińska, Maria, Plastyka kamienna na Pomorzu Zachodnim w latach 1530–1640, [w:] Sztuka Pomorza Zachodniego, red. Z. Świechowski, Warszawa 1973, s. 308–312.
- ↑ Krasnodębska Kinga, Nowożytna rzeźba kamienna na dworach książąt pomorskich w okresie złotego wieku Pomorza, [w:] Złoty wiek Pomorza. Sztuka na dworze książąt pomorskich w XVI i XVII wieku, pod red. R. Makały, kat. wyst., Szczecin 2013, s. 63–64.
Bibliografia
- Glińska Maria, Plastyka kamienna na Pomorzu Zachodnim w latach 1530–1640, [w:] Sztuka Pomorza Zachodniego, red. Z. Świechowski, Warszawa 1973, s. 305–365.
- Hamberg Federowicz Aleksandra, Zabytkowe dwory i pałace województwa zachodniopomorskiego, 2014, w: bdz.szczecin.pl [online]. [Przeglądany 30 listopada 2017].
- Krasnodębska Kinga, Nowożytna rzeźba kamienna na dworach książąt pomorskich w okresie złotego wieku Pomorza, [w:] Złoty wiek Pomorza. Sztuka na dworze książąt pomorskich w XVI i XVII wieku, pod red. R. Makały, kat. wyst., Szczecin 2013, s. 61–79.
- Lemcke Hugo, Die Bau- und Kunstdenkmäler des Regierungsbezirks Stettin, Bd. 3, H. 10: Der Kreis Regenwalde, Stettin 1912.
Linki zewnętrzne