Państwowa Szkoła Morska
Państwowa Szkoła Morska (PSM) – istniejące w latach 1947–1953 i 1963–1972 średnie i pomaturalne szkoły techniczne (technikum), szkolące kadry oficerskie dla floty morskiej. Na bazie PSM w Szczecinie oraz szkoły rybołówstwa morskiego powstała Wyższa Szkoła Morska (później Akademia Morska) w Szczecinie.
PSM 1947-1953
Początkowo planowano, że jej kadrę będą stanowić wykładowcy polskiej szkoły morskiej w Southampton, i że będzie to szkoła z wydziałem nawigacyjnym oraz mechanicznym. Wskutek powstania ”żelaznej kurtyny” i stalinizacji Polski te plany spaliły jednak na panewce. Ostatecznie szkoła otworzyła tylko wydział nawigacyjny dla kadr floty transportowej i rybackiej. Jej pierwsi wykładowcy byli związani z Wydziałem Nawigacyjnym Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni. Stamtąd pochodziła także część pierwszych słuchaczy tej szkoły. Do PSM przyjmowano absolwentów „Szkoły Jungów”.
Szczecińska PSM zainaugurowała swoją działalność 5 listopada 1947 w budynku przy Alei Piastów 19 (później gmach Wydziału Mechanicznego Politechniki Szczecińskiej). Organizacyjnie podlegała Państwowemu Centrum Wychowania Morskiego, a od 1951 Centralnemu Urzędowi Szkolenia Zawodowego. Jej dyrektorem został kpt. ż. w. Konstanty Maciejewicz. Słuchacze szkolili się na użyczonym przez PSM w Gdyni statku szkolnym „Dar Pomorza”, pod komendą kpt. ż. w. S. Gorazdowskiego.
W 1951 zlikwidowano „Szkołę Jungów”, a PSM przekształcono w 5 letnie Technikum Nawigacyjne. Dwa lata później (1953) przeniesiono „Dar Pomorza”, szkołę, jej wykładowców i słuchaczy do Gdyni, gdzie zostali włączeni w skład tamtejszej PSM.
Do znanych absolwentów PSM w Szczecinie należeli:
- Danuta Walas – Kobylińska, pierwsza w Polsce Pani kapitan żeglugi wielkiej
- Eugeniusz Daszkowski, rektor WSM w Szczecinie
- Daniel Duda, rektor WSM w Gdyni
PSM 1963-1972
Gdy okazało się, że likwidacja szkoły morskiej w Szczecinie była błędem – decyzją Ministra Żeglugi z 11 listopada 1962 „odtworzono” szkołę, która bezpośrednio podlegała temu ministrowi. Siedzibę szkoły ulokowano w znanym gmachu na Wałach Chrobrego 2. Była uczelnią 2 wydziałową (nawigacyjny i mechaniczny), z 3 letnim cyklem nauczania, a jej słuchaczami mogli zostać absolwenci szkoły średniej - nie była to jednak szkoła wyższa (m.in. z uwagi na brak wymaganych kadr). Pierwszym dyrektorem tej PSM został kpt. ż. w. Zbigniew Szymański, absolwent „pierwszej” PSM w Szczecinie.
Zarządzeniem Ministra Żeglugi z 15 czerwca 1966 połączono Państwową Szkołą Morską z szkołą rybołówstwa morskiego w jedną szkołę morską (PSM) (faktycznie szkoły połączyły się w roku następnym, 23 czerwca 1967), z 3 letnim cyklem nauczania. Od 1967 roku szkoła podlegała Ministerstwu Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej. W jej skład wchodziły następujące wydziały:
- Nawigacji i Eksploatacji Floty Handlowej
- Nawigacji i Eksploatacji Floty Rybackiej
- Mechaniczny
oraz:
- Wydział Praktyk
- Studium Wojskowe (szkoła była znana z wysokich rygorów dyscypliny)
- Studium Wychowania Fizycznego
- Biblioteka
- Internat
Ważnym elementem szkolenia były rejsy i praktyki morskie, które realizowano m.in. na statkach oddanych do dyspozycji PSM:
- żaglowiec Zew Morza (1963 – 1964)
- żaglowiec Dar Pomorza (własność PSM w Gdyni)
- statek instrumentalny (przebudowany lugrotrawler) m/s Nawigator (od 1966)
- statek szkolno - instrumentalny m/s Azymut
- statek szkolno – rybacki m/s Łużyca
W momencie połączenia szkół rozpoczęto starania o przekształcenie PSM w uczelnię wyższą dającą dyplom inżynierski. Dlatego między innymi w 1968 roku powołano Studium Języków Obcych oraz Studium Nauk Politycznych. 20 sierpnia 1968, rozporządzeniem Rady Ministrów PSM została przekształcona w Wyższą Szkołę Morską (pierwsza inauguracja roku akademickiego 12 października 1969). Ostatni absolwenci PSM, szkolący się w cyklu 3 letnim, opuścili mury PSM/WSM w 1972 roku.
Dyrektorzy PSM
- Konstanty Maciejewicz - 1947 – 1953 („pierwsza” PSM)
- Zbigniew Szymański – 1963 - 1968
- Stefan Leszek Jaworski – 1968 – 1969 (potem prorektor WSM ds. nauczania)[1]
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Szczecina. T.1. Red. Tadeusz Białecki. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000. ISBN 83-87341-45-2. s. 392.
Bibliografia
- Encyklopedia Szczecina. T.2. Red. Tadeusz Białecki. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000. ISBN 83-7241-089-5. s. 30.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Akademia Morska w Szczecinie – Tradycja [online]. [Przeglądany: 13 kwietnia 2013]. Dostępny: http://www.am.szczecin.pl/tradycja.
