Teresa Podesławska

Teresa Podesławska
dziennikarka radiowa
Data urodzenia	16 października 1932
Miejsce urodzenia	Poznań
Data śmierci	13 marca 2021
Miejsce śmierci	Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 82B-2-4)
Lokalizacja grobu	zobacz na mapie

Teresa Podesławska (1932-2021) – dziennikarka radiowa

Życiorys

Teresa Leokadia Podesławska z d. Borzyk, urodziła się 16 października 1932 roku w Poznaniu. Była córką Konstantego Borzyka i Ireny z d. Zielińskiej. Uczęszczała do Liceum Muzycznego w Katowicach, gdzie przyjaźniła się z Zygmuntem Apostołem, przyszłym filarem Operetki Szczecińskiej.

W latach 1954-1956 studiowała filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Po ukończeniu studiów związała się z Komitetem ds. Radia i Telewizji. W rozgłośni PR w Warszawie przeszła wszystkie szczeble kariery zawodowej. Początkowo pracowała jako montażystka radiowa, później jako realizatorka i redaktorka. W 1959 roku została służbowo przeniesiona przez prezesa Radiokomitetu, Włodzimierza Sokorskiego, do Szczecina, gdzie pracował jej mąż.

Pracę dziennikarską rozpoczęła w taśmotece rozgłośni Polskiego Radia. Tu terminowała u Józefa Słocińskiego. Po dwóch latach została przeniesiona do Redakcji Muzycznej, kierowanej przez Zbigniewa Pawlickiego. Specjalizowała się w audycjach słowno-muzycznych poświęconych m.in. ruchowi amatorskiemu i szkolnictwu muzycznemu miasta. Do programu wprowadziła wcześniej nieznany w PR Szczecin muzyczny reportaż radiowy. Na antenie szczecińskiej rozgłośni popularyzowała i dokumentowała dorobek twórczy artystów z regionu (m.in. Radiowy turniej ognisk muzycznych) i z kraju. Była także popularyzatorką najważniejszych imprez muzycznych Pomorza Zachodniego, m.in. międzynarodowych festiwali Muzyki Kameralnej oraz Muzyki Organowej w Kamieniu Pomorskim. Była członkiem Rad Programowych obu tych imprez. Znana z zamiłowania do muzyki poważnej, prowadziła niedzielne audycje radiowe poświęcone temu gatunkowi.

W 1973 roku przejęła kierownictwo Redakcji Muzycznej po Zbigniewie Pawlickim, który przeniósł się do Warszawy. W latach 1985-1986 kierowała Redakcją Programów Artystycznych. Mimo przejścia na emeryturę (31 grudnia 1994), kontynuowała pracę w radiu jako publicystka. Za swoją działalność była wielokrotnie wyróżniana i nagradzana.

W 1965 roku wystąpiła w programie telewizyjnym Andrzeja Androchowicza i Włodzimierza Piotrowskiego Tu mówi Szczecin.

Zamężna z Jerzym Podesławskim, inżynierem. Miała córkę Dorotę.

Zmarła 13 marca 2021 roku w Szczecinie. Została pochowana 18 marca na Cmentarzu Centralnym (kw. 82B-2-4).

Audycje i słuchowiska radiowe (wybór)

Tytuł	Autor	Reżyseria	Adaptacja radiowa	Opracowanie muzyczne	Lektor/obsada	Data pierwszej emisji
Mocne uderzenie	Teresa Podesławska, Jerzy Wołkochoń					1966
Ring wolny (z cyklu Szczecińskie popołudnie)	Bolesław Grodzicki			Teresa Podesławska	Włodzimierz Grabowski	15 grudnia 1967
Skuteczne lekarstwo (z cyklu Szczecińskie popołudnie - Radiowe humoreski marynistyczne)	Jerzy Jasiński	Julia Zyblewska		Teresa Podesławska	Tadeusz Nowicki	15 maja 1968
Siła perswazji (z cyklu Szczecińskie popołudnie - Radiowe humoreski marynistyczne)	Jerzy Jasiński	Julia Zyblewska		Teresa Podesławska	Włodzimierz Grabowski	26 czerwca 1968
Kombatanci śpiewają	Teresa Podesławska					1982
Muzyka na szczecińskim zamku	Teresa Podesławska					1987

Nagrody i wyróżnienia

• 2003 – Nestor Roku - tytuł przyznany w XII edycji konkursu Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polskiej

Bibliografia

• Fikcja czy rzeczywistość? Wybór audycji Polskiego Radia Szczecin z lat 1946-1989 (oprac. Paweł Szulc), IPN, Szczecin 2009
• Słowem i piórem. 50 lat dziennikarstwa na Pomorzu Zachodnim (pod red. Tadeusza Białeckiego), SDRP, Szczecin 1996
• 60 lat Polskiego Radia Szczecin (pod red. Mariana Kowalskiego), Polskie Radio Szczecin, Szczecin 2005
• Paweł Szulc, Zniewolony eter. Polskie Radio Szczecin w latach 1945-1989, IPN, Szczecin 2012

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz