Waldemar Makarenko

	Waldemar Makarenko
	dziennikarz radiowy i telewizyjny, publicysta, działacz i sprawozdawca sportowy
Data urodzenia	12 stycznia 1930
Miejsce urodzenia	Rokitno (ob. Ukraina)
Data śmierci	23 stycznia 1991
Miejsce śmierci	Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Szczecinie (kw. 4A-6-0)
Lokalizacja grobu	zobacz na mapie

Waldemar Makarenko (1930-1991) – dziennikarz radiowy i telewizyjny, publicysta, działacz i sprawozdawca sportowy

Życiorys

Waldemar Makarenko urodził się 12 stycznia 1930 roku w Rokitnie (ob. Ukraina) w rodzinie robotniczej Teodora Makarenki.

Z Ziemią Szczecińską związał się już w 1946 roku jako uczestnik historycznego zjazdu „Trzymamy straż nad Odrą”. Jako działacz Związku Młodzieży Wiejskiej zabezpieczał przeprowadzanie referendum na terenie województwa szczecińskiego. W latach 1950-1952 studiował w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Dziennikarstwem zajmował się od 1953 roku. W lutym 1954 roku wygrał konkurs na radiowego sprawozdawcę sportowego. Od tego momentu rozpoczął pracę w Rozgłośni Polskiego Radia w Szczecinie. Był wieloletnim kierownikiem Redakcji Sportowej. Później przeniósł się do Redakcji Publicystyki i Informacji. W 1971 roku został zastępcą redaktora naczelnego rozgłośni. Od 1980 roku był komentatorem PR. Należał do najbardziej znanych organizatorów i propagatorów życia sportowego w Szczecinie. Działał w organizacjach młodzieżowych i paramilitarnych, był krajowym sprawozdawcą meczów bokserskich, piłki nożnej i zapasów. W szczecińskiej Rozgłośni stworzył i prowadził magazyn radiowy Z boisk i stadionów. W latach 60. był także autorem Magazynu sportowego w szczecińskiej telewizji.

W swojej pracy dziennikarskiej zajmował się również tematyką wojskową. Był jednym ze współtwórców, a potem pierwszym prezesem Klubu Publicystów Wojskowo-Obronnych, autorem cyklicznych audycji z życia żołnierzy w szczecińskich garnizonach. Za tę działalność był wielokrotnie odznaczany i nagradzany.

Od 1974 roku był członkiem Sądu Koleżeńskiego przy Oddziale SDP w Szczecinie.

Zmarł 23 stycznia 1991 roku w Szczecinie. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym (kw. 4A-6-0).

Artykuły w prasie (wybór)

1955 – Trudny początek, „Życie Kulturalne Wsi” 1955 nr 2, s. 8

Nagrody

1977 – nagroda ministra obrony narodowej za propagowanie problematyki wojskowo-obronnej

Odznaczenia

1975 – Medal XXX-lecia PRL
1975 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1975 – Medal XXX-lecia „Gryf Pomorski”
Srebrny Krzyż Zasługi
Złoty Krzyż Zasługi
srebrny medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
medal pamiątkowy „Za zasługi dla Pomorskiego Okręgu Wojskowego”
„Za Zasługi dla 12 DZ im. Armii Ludowej”

Bibliografia

„Dwunasta Zmechanizowana” - gazeta specjalna wydana przez 12 DZ 11 marca 1985
Encyklopedia Szczecina t.I A-O (pod red. Tadeusza Białeckiego, autor hasła Władysław Daniszewski), Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 1999
60 lat Polskiego Radia Szczecin (pod red. Mariana Kowalskiego), Polskie Radio Szczecin SA, Szczecin 2005

Autor opracowania: Andrzej Androchowicz